3 maart 2012
We zijn vroeg vertrokken, nadat we het overgebleven water, bier en de frisdrank in de koelkast achtergelaten hadden voor of de schoonmaakster of degene die na ons komt. Een vlug ontbijtje en rijden met die kar. Op naar Denver. Het weer is gelukkig rustiger geworden en we ondervinden er geen problemen van. Wel zien we dat, ondanks dat het nog vroeg is, het vanuit Denver al heel druk is. Waarschijnlijk mensen die een weekendje gaan skiën. Grappig is dat we een stuk van de I 70 in de zomer ook gereden hebben, maar dat we dat nu niet herkennen.
Het inleveren van de auto gaat zo mogelijk nog sneller dan het ophalen. Met de scanner wordt zijn barcode gescand, we leveren de sleutels in en dat was het. We kunnen met de bus naar het vliegveld van waar onze vlucht om 10.30 uur vertrekt. Dit keer hebben we een overstaptijd van 2 uur in Atlanta en dat is een stuk prettiger. Atlanta is niet ons meest favoriete vliegveld.
In Brussel bellen we het nummer wat we voor vertrek opgekregen hadden om opgehaald te worden. De auto staat, inderdaad keurig gewassen, voor ons klaar in de garage.
Het laatste stuk naar huis gaat ook zonder problemen en we kunnen terugkijken op een bijzondere wintersport.
Idse vond het voor een week wel een erg lange reis. Wij hadden daar niet zo veel moeite mee. Het hele wintersportgebeuren in Amerika is echt anders dan in Europa. We hebben genoten van de rust, de ruimte en de service met een glimlach. De sneeuw was inderdaad ook anders en hoewel wij niet de ultieme champagne powder meegemaakt hebben, hebben we wel gemerkt dat het echt makkelijker skiet daar. Wat zal het volgend jaar tegenvallen.
Het motel vonden we ook prima, al was een week met een, net geen, 16 jarige op een kamer, vooral voor Idse, meer dan genoeg. Ook hadden we aan het eind van de week wel genoeg van het uit eten gaan. Dat is toch anders dan dat je in je hotel alleen naar beneden hoeft om bediend te worden. We zullen dan ook niet snel in de zomer een rondreis maken met auto en motels. We hebben graag ons eigen bedoeninkje.
Maar al met al vonden we het zeker een succes en als de portemonnee en ons oude lijf het toelaat zouden we het best leuk vinden om nog eens te gaan. Waarschijnlijk wordt het dan wel een ander gebied, want onrustig als we zijn, kiezen we zelden voor 2x hetzelfde.
